W ukończonej właśnie pierwszej fazie projektu (sfinansowanej z miejskiego Budżetu Obywatelskiego – brawo Bielsko-Biała!) otwarte zostały 4 trasy w rejonie Koziej Góry o różnej długości i poziomie trudności.
Różnią się one też bardzo charakterem. Duża w tym zasługa zaangażowania kilku grup budowniczych: do łopat i koparek dorwali się nie tylko ludzie z Murapol Enduro Trails, ale też ekipy Wiktora Zemanka (STB) czy Arka Perina (ABC). Kto śledzi rozwój polskich bikeparków, na pewno zna te nazwiska! Cud, że wszystkim udało się dogadać (i oby tak pozostało…).
Jak dojechać?
Samochodem najlepiej zjechać z drogi ekspresowej S69 zjazdem „Mikuszowice” (w kierunku Centrum) i kierować się na Hotel Na Błoniach (ul. Pocztowa 39). Obok hotelu znajdziesz darmowy parking. Stąd już tylko rzut beretem do największych atrakcji (wspomnianego grilla no i tych, no… tras).
Jeśli przyjeżdżasz pociągiem, celuj w stację Bielsko-Biała Leszczyny – stamtąd na Błonia jest już tylko ok. 2,5 km.
Uwaga: miejscowa Straż Miejska bardzo lubi osoby parkujące przy drodze za hotelem, na zakazie. Więc jeśli szukasz nowych kolegów, polecam to miejsce.
Trasy „Flow”
Nastawione na stuprocentową frajdę z jazdy, nieskażoną technicznymi trudnościami. Nie znajdziesz tu korzeni, kamieni i stromych ścianek – tylko rollery, hopki, bandy i gładką, przyczepną nawierzchnię. Chcesz wkręcić nowicjusza w MTB? Zabierz go na trasy „flow”
Stefanka
Zielona – długość 0,9 km – nachylenie 4,8%
Na najłatwiejszą trasę nawet nie musisz się wdrapywać na samą górę. Asfaltowo-szutrowy podjazd na start trwa około chwilę – każdy da sobie radę. Trasa leży kilka minut od parkingu, ale nieco na uboczu, przez co „wycinakom” nie będzie do niej zbytnio po drodze.
To dobrze – mniejszy tłok i mniej rozjeżdżona nawierzchnia są ważne dla początkujących i dzieciaków stawiających pierwsze kroki na singlach. To właśnie dla nich jest ta krótka i łatwa trasa: taki Superflow przeskalowany dla kół 20″. Ze względu na położenie, jest to też dobry „bonus level” po zjechaniu Twistera.
Twister
Niebieska – długość 4,4 km – nachylenie 6,4%
Bielski pogromca Superflow i rowerowy odpowiednik rollercoastera. Najdłuższa, pięknie wyrzeźbiona linia pozwalająca skupić się wyłącznie na pompowaniu i pokonywaniu band. Pierwsza sekcja (ABC Line) jest ciut bardziej wymagająca przez ciaśniejsze i gęściej upakowane zakręty. Druga (Beskidia Flow) to już sam banan na twarzy i niekontrolowane okrzyki radości.
Czy Twister jest lepszy od Superflow? Zdania są podzielone. Moim zdaniem tak, ze względu na bardziej jednolity i konsekwentny charakter. W dodatku perfekcyjnie nadaje się do ćwiczenia podstaw techniki jazdy. Tak czy siak: punkt obowiązkowy!
Trasy „enduro”
W przeciwieństwie do tras „flow”, te dwie nie zostały wybudowane od podstaw – są to udoskonalone odcinki specjalne zawodów Enduro Trails. Ich charakter jest więc dużo bardziej naturalny i jest świetną „wersją demo” ścigania. Zastanawiasz się nad pierwszym startem? Najpierw sprawdź się na trasach „enduro”.
Stary Zielony
Czerwona – długość 2,2 km – nachylenie 10,7%
Nazwa wzięła się od zielonego szlaku, biegnącego wzdłuż dawnego toru saneczkowego. Jeśli jechałeś nim przed przebudową, poczujesz się jak w domu. Zmiany są raczej kosmetyczne – charakter szlaku został zachowany i wzbogacony nowymi sekcjami, bandami i kładkami. Dzięki temu przejazd jest bardziej płynny, ale nie daj się zmylić nazwie – to czerwona trasa, dużo trudniejsza od Twistera.
W przeciwieństwie do tras „flow”, nawierzchnia jest tu w większości naturalna, ze słynnymi korzeniami na czele. Znajdzie się też trochę kamieni (w tym sztuczny rockgarden) i stromizn. Jest to prawdziwy górski szlak, ale solidnie doprawiony, żeby sprawiać jeszcze więcej frajdy.
DH+
Czarna – długość 1,9 km – nachylenie 14%
Linia powstała na bazie dawnej trasy DH, znanej z zawodów Enduro Trails. Zmiany również są niewielkie: największą nowością jest górna sekcja, omijająca dawny początek „na krechę”. Zjazdowo-endurowa historia dużo mówi o charakterze tej trasy: to już nie jest zabawa dla każdego.
Dla osób obytych z górskimi szlakami, to dobry poligon do nauki jazdy po trasach zjazdowych – są tu korzenie, kamienie, ciasne bandy i różnej wielkości hopy. Wszystko to przy odczuwalnym nachyleniu. Trzeba się przełamać, ale dzięki przygotowaniu trasy, ryzyko utraty zębów jest niewielkie. W razie czego, trudniejsze elementy mają objazdy.
Zasady panujące na ścieżkach
Pierwsze, co może Cię interesować to to, że korzystanie z tras jest całkowicie darmowe. Mimo to, osoby przyzwyczajone do swobodnej enduro-eksploracji mogą się krzywić na widok wiszącego przy trasach regulaminu. Ale cóż – jak chcesz korzystać z tego wesołego miasteczka, musisz zaakceptować kilka rządzących nim reguł. Taki lajf.
- Wymagana jest jazda w kasku. Serio, rozwalając sobie łeb w takim miejscu, robisz problem nie tylko sobie i ZUS-owi. Na trasach pojawi się dużo początkujących i dzieciaków – daj im dobry przykład.
- Trasy są jednokierunkowe. Chcesz powtórzyć jakąś sekcję – podejdź „poboczem”.
- Postoje rób poza trasą. Sam się przekonasz, że przy pełnym flow, nie zawsze widać co czai się za zakrętem. Ruszając, nie wbijaj się innym pod koła (nienawidzę tego!).
- Nie ścinaj trasy. To nie zawody. Cięcie band, zsuwanie się z muld, jazda po umocnieniach i odwodnieniach trasy drastycznie przyspiesza jej niszczenie.
- Respektuj zakaz jazdy po szlakach pieszych (tam, gdzie są stosowne znaki). To ważne – dzięki temu finansowanie ścieżek wspierają również osoby niejeżdżące. Bądź też miłym człowiekiem na podjeździe (to jedyne miejsce, gdzie łączy się ruch rowerzystów i pieszych).
To najważniejsze punkty. Cały regulamin znajdziesz na starcie każdej trasy i na stronie Enduro Trails.
Ścieżki powstały dzięki staraniom stowarzyszenia 2B Eco Riders
Będzie ciąg dalszy!
/Budżet Obywatelski na 2016 rok/
Górskie Rekreacyjne Ścieżki Rowerowe - II etap
Opis projektu
Niniejszy projekt przedstawia drugi etap prac prowadzących do stworzenia nowoczesnej, ekologicznej infrastruktury rowerowej w górach otaczających Bielsko-Białą. Etap pierwszy (realizacja w roku 2015) dotyczył wyłącznie Koziej Góry. Głównym celem etapu drugiego (realizacja w 2016) jest połączenie Koziej Góry z Szyndzielnią oraz zwiększenie ilości dostępnych ścieżek rowerowych. Etap ten zakłada w szczególności wytyczenie i wybudowanie następujących ścieżek:
- Ścieżka bardzo łatwa w Cygańskim Lesie (dla początkujących): około 1500m, 4-5% śr. spadek
- Łatwa ścieżka podjazdowa z Cygańskiego lasu na Kozią Górę (sekcja l): ok. 5% spadku, ok. 1650m
- Ścieżka średnio-trudna z Koziej Góry do Cygańskiego Lasu (dla zaawansowanych): ok.2600m + opcja ok. 1100m, ok. 11% śr. spadek
- Ścieżka trudna z Koziej Góry do Olszówki (dla ekspertów): ok. 2000m, ok.13.5% śr. spadek.
- Ścieżka łatwa z Szyndzielni do Kołowrotu (dla średnio-zaawansowanych): ok 2800m, ok. 6-7% śr. spadek.
- Ścieżka łatwa z Kołowrotu na Przełęcz Sipa pod Kozią Górą: ok 2800m, ok. 6-7% śr. spadek.
Lokalizacja
Las komunalny na Koziej Górze oraz Lasy Państwowe (obszar pomiędzy Szyndzielnią a Kozią Górą)
Autor
Jakub Jonkisz, adres e-mail: kjonkisz@wp.pl
